Chwileczkę. Lądujemy...

 

Inwentaryzacja terenów zielonych na przykładzie Łazisk GórnychObloty fotogrametryczne terenów przeznaczonych na sprzedaż ułatwiają inwentaryzację zieleni i następnie nadzór nad nią po inwestycjach budowlanych.

Iwona Gejdel
DIAGNOZA

Łaziska Górne to niewielka miejscowość zlokalizowana w powiecie mikołowskim w Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii. Pomimo faktu, że znajdują się tu duże zakłady przemysłowe, Łaziska pozostały zielonym i urokliwym miejscem do życia i wychowywania dzieci. W Łaziskach Górnych znajduje się 6 przedszkoli, 6 szkół podstawowych z oddziałami integracyjnymi oraz żłobek. Na terenie naszego miasta znajduje się 7 rodzinnych ogrodów działkowych, działa również Klub Malucha, Uniwersytet Trzeciego Wieku oraz Klub Seniora. Taka infrastruktura społeczna przyciąga nowych mieszkańców, którzy chcieliby się u nas pobudować.

Gmina Łaziska Górne jest właścicielem wielu terenów, przeznaczonych na sprzedaż pod zabudowę mieszkaniową. Jednym z nich są tereny zlokalizowane w dzielnicy Brada przy ul. Skowronków. Tereny te, cieszące się wśród kupujących popularnością, charakteryzują się ciszą, ciekawym ukształtowaniem terenu oraz dużym udziałem zieleni wysokiej. Działki przeznaczone na sprzedaż można kupić wyłącznie w drodze przetargu nieograniczonego organizowanego przez nasz urząd. Dla każdej działki rzeczoznawca sporządza operat szacunkowy, który oprócz informacji o wartości gruntu, zawiera informacje o wielkości, usytuowaniu i uzbrojeniu działki czy obecności cieków wodnych.

Drony mogłyby spełnić istotną rolę w procesie sprzedaży takich terenów. Materiał zdjęciowy pozyskany przez przez drony nad terenami przeznaczonymi na sprzedaż stanowi atrakcyjną, dodatkową informację o działkach jak ukształtowanie terenu, wielkość powierzchni biologicznie czynnej, rodzaj i stan zieleni wysokiej porastające je czy też odległość od innych obiektów budowlanych.

Natomiast wydziały ochrony środowiska mogą uzupełnić swoje informacje o wielkości drzew, obecności gniazd w koronach drzew oraz stanu zdrowotnego i technicznego zieleni wysokiej. Moglibyśmy też monitorować stan zdrowotny i techniczny pomników przyrody. Dane uzyskane dzięki dronom ułatwiłyby prowadzenie inwestycji oraz postępowań z zakresu ochrony środowiska.

Niewątpliwie byłoby dla nas interesujące, gdyby po zbudowaniu danego osiedla mieszkaniowego czy też budynków w okolicy, wróciły tam drony i pomogły zweryfikować, czy inwestorzy zachowali minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej.

To pojęcie jest obowiązkowym elementem miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z aktualnym stanem prawnym przez teren biologicznie czynny należy rozumieć teren o nawierzchni urządzonej w sposób zapewniający naturalną wegetację roślin i retencję wód opadowych, a także 50% powierzchni tarasów i stropodachów z taką nawierzchnią oraz innych powierzchni zapewniających naturalną wegetację roślin, o powierzchni nie mniejszej niż 10 m2, oraz wodę powierzchniową na tym terenie.

Do definicji tej wprowadzono również nową przesłankę: teren biologicznie czynny w myśl obecnie obowiązującej definicji powinien – oprócz konieczności zapewnienia naturalnej wegetacji roślin – zapewniać także retencję wód opadowych.

Gdy zatem zmniejsza się ilość i wzrasta cena atrakcyjnych nieruchomości inwestycyjnych, rośnie pokusa właścicieli, by ograniczać teren biologicznie czynny. Obloty fotogrametryczne dostarczyłyby nam jasnej odpowiedzi, czy inwestorzy przestrzegają prawa i rozumieją znaczenie ochrony środowiska.

iwona-gejdel-naczelnik-wydzialu-ochrony-srodowiska-02

Iwona Gejdel, naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miejskiego w Łaziskach Górnych

NASZA REKOMENDACJA

Model danych przestrzennych określa sposób reprezentacji obiektów świata rzeczywistego w aspekcie ich położenia, kształtu oraz istniejących między nimi relacji przestrzennych. Od przyjętego modelu zależy zakres i forma reprezentowanych informacji przestrzennych, a co za tym idzie również możliwości i efektywność ich przetwarzania w systemach informacji przestrzennej (ang. geographic information system, GIS). Podstawą każdego modelu danych przestrzennych jest wybór podstawowych (określonych przestrzennie) elementów geometrycznych wykorzystywanych do reprezentacji obiektów świata rzeczywistego, czyli do budowania ich numerycznego przestrzennego modelu w systemie. Generalnie, elementy geometryczne wykorzystywane w modelach danych przestrzennych można podzielić stosując do nich kryterium wymiaru w przestrzeni1. Znajomość tych relacji pozwala podejmować trafne decyzje, ograniczając koszty ich realizacji oraz ryzyko popełnienia błędu.

Wykorzystanie dronów do wykonywania oblotów fotogrametrycznych bezpośrednio doskonali model danych przestrzennych. Pośrednio zaś zwiększa sprawność i szybkość działania urzędów, wspomaga podejmowanie decyzji w szerszym ujęciu, jak i przy uwzględnieniu oddziaływania inwestycji na otoczenie.

Poprawne przeprowadzenie nalotu fotogrametrycznego ma kluczowe znaczenie w dalszym przetwarzaniu zdjęć. Popełnienie błędów na etapie pozyskiwania danych w terenie może znacznie wydłużyć procesy modelowania i analizy lub w skrajnych wypadkach uniemożliwić wykonanie opracowania. Zasięg zaplanowanego nalotu – powinien pokrywać obszar opracowania + dodatkowy bufor. Najniższą jakość opracowania uzyskuje się na krawędziach nalotu, dlatego powinny one wykraczać poza zlecony teren.

Uzyskane dane są podstawą do dalszych konsultacji społecznych. Ponadto porównywanie ortofotomap na przestrzeni lat daje możliwość analiz zmienności czasowej. Łatwo wykrywać zmiany dzięki modelowaniu danych archiwalnych i aktualnych.

- Inwentaryzacja terenów zielonych - podręcznik dla JST - CEDD/GZM

Klasyfikacja danego obszaru na podstawie Numerycznego Modelu Terenu na budynki (fiolet), skupiska zieleni (zieleń) i drogi (szary).